اسپیرولینا (Spirulina) گونه‌ای جلبک سبز-آبی از شاخه سیانوباکترها است. اسپیرولینا شامل سه گونه Arthrospira maxima و Arthrospira plantensis و Arthrospira fusiformis است. این جلبک در آب‌‌های شیرین رشد می‌کند و در واقع در راسته جلبک‌های آب شیرین قرار می‌گیرد. اسپیرولینا بیشتر در آفریقا، آسیا، آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی یافت و تولید‌شده و می‌تواند غذای جانوران یا انسان باشد. امروزه اسپیرولینا بیشتر به عنوان مکمل غذایی در صنعت داروسازی ( به شکل قرص یا پودر) به کار می‌رود. همچنین در صنایع آبزی‌پروری، آکواریوم و ماکیان نیز از آن استفاده می‌شود. این جلبک به طور طبیعی در بسیاری از دریاچه ها رشد می‌کند اما برای تولید مصنوعی جلبک اسپیرولینا نیز فعالیت های فراوانی صورت می‌پذیرد. در بسیاری از نقاط جهان شرکت‌هایی مانند شرکت داروگیاهی سعیدی مشغول تولید و عرضه این جلبک سبز-آبی برای مصارف انسانی و حیوانی هستند.
اسپیرولینا سیانو باکتری‌های رشته‌ای و معلق در آب بوده و ساختاری استوانه ای و مارپیچ دارند. رشد اسپیرولینا در پی اچ 5/8 و بالاتر و دمایی حدود 30 درجه سانتی گراد صورت می‌گیرد. این موجود زنده اتوتروف یا خودپرورده بوده و بدون نیاز به کربن آلی و سایر موجودات زنده غذای خود را می‌سازد.
اسپیرولینای خشک‌شده سرشار از پروتئین است و بین 51 تا 70 درصد پروتئین دارد. این محصول همچنین شامل 24 درصد کربوهیدرات، 8 درصد چربی و 5 درصد آب به همراه انواع مختلفی از ویتامین‌ها و مواد معدنی است.
گفته می‌شود که ناسا جلبک اسپیرولینا را در برنامه غذایی فضانوردان وارد کرده است تا در طول دوره‌ی ماموریت‌های فضایی مصرف کنند. همچنین توسط ورزشکاران در طول مسابقات مصرف می‌شود، چون باعث کارایی آن‌ها شده و موجب می‌گردد تا بدن آن‌ها در کوتاه مدت احیا و تقویت شود.
